سامانه جامع گردشگری مشهد

مورخان نوشته‌اند که در دوران وزارت امیرعلیشیر، رباط‌ها، کاروان‌سراها، بیمارستان‌ها، گرمابه‌ها و پل‌های بسیاری در مشهد و دیگر شهر‌های خراسان ساخته شده است، اما مهم‌ترین اقدام او ساخت نیمی از صحن عتیق بوده است که بعد‌ها شاه‌عباس صفوی آن را توسعه می‌دهد.

"گود" قدیمی ترین زورخانه مشهد است که روزگاری سرای جوانمردان بود و نخستین گلریزان قرن در آن برگزار شد.

ناصرالدین شاه در جمادی الثانی ۱۲۸۴ به بیماری سختی دچار می‌شود و نذر می‌کند، چون از این بیماری جان سالم به در ببرد، به مشهد بیاید و ۱۵ روز کفشدار زائران و جاروکش صحن حرم مطهر حضرتش باشد.

«خیابان» مسیری میان دو دروازه است؛ دروازه قوچان و سرخس. به گواه تاریخ هم همواره حدفاصل میان دروازه غربی تا حرم‌مطهر را «بالاخیابان» و حدفاصل حرم تا دروازه شرقی را «پایین‌خیابان» می‌خوانده‌اند؛ نام‌گذاری‌هایی که در ابتدا متأثر است از سنت‌های دینیِ دفنِ درگذشتگان. در ادامه، اما به‌مرور، این نام‌ها سر‌و‌شکل دیگری به خود گرفته است و روز‌به‌روز جاپای خود را در فرهنگ شهر محکم می‌کند.