خانه تاریخی داروغه مشهد متعلق به یوسف خان هراتی، آخرین داروغه مشهد در زمان قاجاریه بوده است. سبک ساختاری بنا، استفاده از آجرهای قالبی در شکل های مختلف، استفاده از کاشی های هفت رنگ، تندیس های گچ بری شده یا قالبی همچون تندیس های سرشیر، سرانسان، فرشته بالدار و… همه و همه نشان از الگوبرداری از معماری روسی است.

بخش های مختلف خانه داروغه مشهد نیز شامل اتاق های بادگیر، ضلع نشین، ضلع غلام رو، سرداب، دو طبقه نانوایی، مطبخ خانه و حوض آب جاری سنتی است که به زیبایی تمام ساخته شده اند.
معماری خانه تاریخی داروغه بسیار هوشمندانه و جالب است به طوری که در دو طرف خانه و حیاط، هم بخش تابستان نشین دارد و هم زمستان نشین.
برای بخش زمستان نشین امکاناتی نظیر: بخاری دیواری و پنجره های دوجداره و وسایل گرماساز تعبیه شده، جالب است بدانید که اولین شومینه مشهد دراین خانه قرار دارد.
دربخش تابستان نشین هم، با اتاق های بادگیر، حوض آب و سبک معماری کاملا سنتی مواجه می شویم.
در بخش غربی خانه، ایوانی ستوندار دیده می شود که با کاشی های هشت ضلعی و بیضی شکل، عبارت «بسم الله الرحمن الرحیم» و «محمد (ص) شمع جمع آفرینش» نقش نگاری شده است.