آرامگاه شیخ بهائی در حرم مطهر رضوی قرار دارد. او در سال 1030 هجری قمری از دنیا رفته است. مقبره این دانشمند، فیلسوف، منجم، معمار و ریاضی دان بزرگ در رواقی بین صحن امام و آزادی واقع شده، یعنی جایی که محل تدریس شیخ بهایی بوده است. ظاهر کنونی رواق با آینه کاری ها و کتیبه های خوشنویسی شده به سبک معماری اسلامی تزئین شده است. سنگ مرقد در میان اتاق دیده می شود که نام شیخ بهایی روی آن حک شده و شیشه ای روی آن نصب شده است. این اتاق در حرم رضوی به نام رواق شیخ بهایی شناخته می شود. از آثار علمی و ادبی این دانشمند می توان به غزلیات و رباعیات به نام های نان و حلوا و شیر و شکر اشاره کرد و از کتب علمی بحرالحساب و مفتاح الفلاح را نام برد. روزانه صدها زائر حرم به مرقد شیخ بهائی می روند و فاتحه ای بر مزار این شیخ بزرگ می خوانند.