روستای چشمه گیلاس از توابع دهستان بیزکی، بخش گلبهار و یکی از مناطق ییلاقی شهرستان چناران بوده که دسترسی به آن از طریق جاده مشهد– قوچان امکان پذیر است.
«چشمه گیلاس» به دلیل قرارگیری در موقعیت خاص جغرافیایی، همیشه دارای آب بوده و همچنین به دلیل قرار گرفتن در محل اختلاف سطح دو جلگه توس- مشهد و وضعیت خاص ارتفاعات نزدیک آن، از آب فراوانی بهره‌مند است.
این چشمه که در ارتفاع ۱۰۱۰ متری از سطح دریا واقع شده است با عمق 4 تا5 متر و میزان آب‌دهی 230 لیتر در ثانیه به عنوان یکی از چشمه های معروف کشور شناخته می شود.
«چشمه گیلاس» از نوع چشمه‌های آهکی قلمداد می‌شود، به همین جهت آب آن دارای درجه سختی بیشتری به نسبت دیگر چشمه‌های موجود در حاشیه شهر مشهد است.
به نظر می‌رسد «امیرعلی شیرنوایی» در دوران حکومت تیموریان تلاش کرد تا آب این چشمه را در مشهد جاری سازد اما موفق نشد و کارش ناتمام ماند؛ سرانجام در دوران حکومت صفویان، شاه عباس صفوی در سال 1016 الی 1023 هجری قمری موفق شد تا آب «چشمه گیلاس» را به مشهد رسانده و از میان خیابان شهر عبور دهد تا از بین صحن حرم مطهر نیز گذر کند.
در حال حاضر آب این چشمه در مشهد جاری نیست اما شهرت تاریخی و دیرینه آن هنوز هم نام خوش و سابقه این چشمه تاریخی را در خاطرات مردم توس و مشهد حفظ کرده است.
طبیعت و فضای اطراف چشمه گیلاس به دلیل زیبایی چشم‌نواز، این مکتن را به یکی از جاذبه‌های گردشگری طبیعی محبوب برای دوستداران طبیعت و گردشگران تبدیل ساخته است.
در فاصله کمی از این چشمه، چمن زیبایی قرار دارد که روستای قهقه نیز در آن قرار دارد و روستا به دلیل حضور قلعه‌ای تاریخی مورد توجه بازدیدکنندگان چشمه گیلاس قرار گرفته است.
